Sir Edward 'Weary' Dunlop หรือหมอเวรี่ เกิดใน Wangaratta, วิคตอเรีย, เป็นบุตรคนที่สอง เขาเริ่มฝึกงานในร้านขายยาเมื่อเขาเรียนจบและย้ายไปอยู่เมลเบิร์นในปี 1927
เขาเรียนที่ Victorian College of Pharmacy จากนั้นก็เรียนต่อที่ University of Melbourne, ได้รับทุนการศึกษาแพทย์ จบการศึกษาในปีคศ. 1934 ด้วยเกียรตินิยมอันดับหนึ่งในสาขาเภสัช และการแพทย์ อีกทั้งยังเป็นนักรักบี้คนดังของมหาวิทยาลัยอีกด้วย
ในปี 1935 เขาสมัครเป็นทหารและประจำการในคณะแพทย์ทหารบกออสเตรเลีย ได้รับยศยศร้อยเอก
พฤษภาคม 1938 หมอเวรี่ออกจากออสเตรเลีย ไปเป็นแพทย์ทหารเรือลอนดอน และได้เข้าเรียนโรงเรียนการแพทย์เซนต์บาร์โธโลมิ ในสาขาศัลยแพทย์
ช่วงสงครามโลกครั้งที่สอง, หมอเวรี่ ได้รับการแต่งตั้งให้ไปยังตะวันออกกลางซึ่งเขาได้พัฒนาหน่วยผ่าตัดเคลื่อนที่
26 กุมภาพันธ์ 1942 เขาอยู่ในกรีซ ได้รับเลื่อนตำแหน่งให้เป็นนายพัน และในปีเดียวกัน หมอเวรี่ ถูกญี่ปุ่นจับในเมืองบันดุง ประเทศอินโดนีเซีย ขณะที่เขาเป็นผู้บัญชาการในโรงพยาบาล
ความเป็นเชลยระดับผู้นำ ไม่นานเขาก็ถูกส่งไปที่ชางยี
มกราคม 1943 เขาและเพื่อนเชลยชาวออสเตรเลียถูกส่งมาที่กาญจนบุรีเป็นชุดแรก พร้อมกับเชลยคนอื่นๆเพื่อมาสร้างทางรถไฟสายมรณะ กรุงเทพ-ย่างกุ้ง โดยเป็นเจ้าหน้าที่ด้านการแพทย์
ที่นี่...ไม่มีอุปกรณ์การแพทย์และอยู่ในเขตร้อน ซึ่งมีโรคร้ายมากมาย เขาต้องดูแและจัดหาอุปกรณ์การแพทย์และยา ทำงานตั้งแต่เชายันค่ำด้วยสองมือที่ขาดแคลนอุปกรณ์ทางการแพทย์
ในช่วงต่อมา...หมอเวรี่ก็ได้นายบุญผ่องนี่หละที่แอบจัดหามาให้...
เรื่องราวของเขาจึงกลายเป็นตำนานความกล้าหาญและเป็นวีรบุรุษในหมู่เชลย...
เช่นเดียวกับเพื่อนต่างชาติชาวไทยผู้ใจบุญ “บุญผ่อง สิริเวชภัณฑ์”…
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น